پاسداران دانشگاه - قسمت اول

  

وقتی امیر المؤمنین علیه السلام  قسم می خورد، فرق می کند... و وقتی امیرالمؤمنین علیه السلام برای بی فایده بودن تقوا قسم می خورد،  بیشتر فرق می کند!
                                    
  " وَ اللّهِ ما أرى عَبْدا یَتَّقى تَقْوىً تَنْفَعُهُ حَتَّى یَخْزِنَ لِسانَه ُ"    نهج البلاغه – خطبه 176
به خدا سوگند، بنده با تقوایى را نمى‏شناسم که تقوایش او را سود دهد مگر آن که زبانش را نگه دارد.
همیشه کسانی در دانشگاه بودندکه فضا را ناامن می کردند...
معمولا بچه ها هم اونها رو می شناختن. اگر اهلش بودی و حتی اهلش نبودی!
وقتی پیش اونها صحبت می کردی، همیشه یه ترسی ته دلت بود...
یعنی اگرحتی بوی غیبت و بی ادبی هم از حرفت شنیده می شد، طوری باهات برخورد می کردکه حسابی خجالت بکشی...
کاری ندارم که نوع برخورد اونها، دقیقا درست بود یانه؛ ولی بالاخره کسانی بودند که پاسدار عفت دانشگاه بودند..