*مجلسیان قانونی تصویب کردهاند که به موجب آن هرکس حداقل دو سال در یک پست سیاسی باشد، تا آخر عمر حقوق مدیریتیاش را دریافت کند.
تصمیم کاملاً درست و بهجایی گرفتهاند. فقط چند نکته به ذهن بنده آمده که عرض میکنم:
۱- آیا این بدان معنی است که مدیران محترم دولتی حتی اگر دو سال هم مدیریت کنند، طوری ترتیب کارها را میدهند که آثارالباقیهاش تا پایان عمرشان باقی است؟
۲- البته شاید هم معنیاش این باشد که حقوقشان را تا آخر عمر میدهند که خیال مدیران راحت باشد و دیگر تلاش نکنند زیرآب دیگران را بزنند به امید این که صندلی رفته را باز پس بگیرند.
۳- از یک منظر منطقی هم این کار چندان هم ضروری به نظر نمیرسید، چراکه اصلاً ممکن نیست کسی در ایران مدیر شود و مدیر از دنیا نرود. فقط اداره مربوطهاش عوض میشود. خود من رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی میشناسم که الآن مدیرعامل تیم پرسپولیس است که البته این یکی باز هم خیلی مربوط است. چون حداقل در نام هر دو شغلش «پلیس» وجود دارد.
روند بروکراسی اداری که تازگی ها تغیر نام داده و به اتوماسیون اداری ارتقاء مقام پیدا کرده ثابت می کنه که در ادارات و نهادها هیچ پست و مقام و مدیریتی از بین رفتنی نیست و تنها از شکلی به شکل دیگر و از صورتی به صورت دیگر تبدیل می شود.
بر این اساس تنها راه خوشبختی در اینه که به هر وسیله ای خواه پاچه خواری ، خواه پارتی ، خواه آقا زادگی ، و یا حتی تحصیل و لیاقت!!! (البته به این دوتای آخری خیلی امیدوار نباشید) به یه پست و مقام در اداره ای برسید.... تبریک میگم شما از همین لحظه در جمع مدیران مادام العمر وارد شدید.....