” آنچه در آزادی بیان اهمیت بسیار دارد تشخیص حدود آن است. توهین و افتراء، شکستن حریم خلوت و تنهایی افراد، تجاوز به حقوق دیگران، افشاء اسرار دولتی، انتشارنوشته ها و صور قبیح و کفر و ناسزاگویی به مقدسات و تجاوز به حقوق اقلیتها، نمونه هایی از تعدی به حقوق جامعه است. “
” در جامعه ای که ما به فکر استقرار آن هستیم، مارکسیست ها در بیان مطلب خود آزاد خواهند بود، زیرا ما اطمینان داریم که اسلام دربردارنده ی پاسخ به نیازهای مردم است.ایمان و اعتقاد ما قادر است که با ایدئولوژی آن ها مقابله کند. در فلسفه اسلامی از همان ابتدا مسئله ی کسانی مطرح شده است که وجود خدا را انکار می کرده اند. ما هیچ گاه آزادی آن ها را سلب نکرده و بدان لطمه وارد نیاورده ایم. هر کس آزاد است اظهار عقیده کند،ولی برای توطئه کردن آزاد نیست. ”
” در مملکت ما آزادی اندیشه است، آزادی قلم است، آزادی بیان است ولی آزادی توطئه نیست، آزادی فساد کاری نیست، شما توقع دارید که ما بگذاریم علیه ما توطئه کنید و مملکت ما را به هرج و مرج بکشند، به فساد بکشند و مقصودشان از آزادی این است، در هیچ جای دنیا هم چو آزادی نیست. “
” آزادی آرا در اسلام از اول بوده‌است، در زمان ائمه ما -علیهم السلام- بلکه در زمان خود پیغمبر آزاد بود. حرفهایشان را میزدند. ما حجت داریم. کسی که حجت دارد از آزادی بیان نمیترسد لکن توطئه را اجازه نمیدهیم. اینها حرف ندارند، توطئه میکنند. ”
” یکی از مهم ترین موارد در آزادی های سیاسی و اجتماعی, آزادیِ سیاسی و بیان و احیاناً نشر آن است. چرا که آزادی های ماقبل بیان, مانند آزادی تفکر و اندیشیدن, در برخی از موارد غیر اختیاری است و از سوی دیگر امکان اطلاع یافتن و جلوگیری کردن از آن هم وجود ندارد, مادام که به صورت بیان یا نوشتار در جامعه پخش نگردد. “
” … بیان همه چیز آزاد است. چیزهایی آزاد نیست که مضر به حال ملت ما باشد. “
” در حکومت اسلامی همه افراد دارای آزادی در هرگونه عقیده‌ای هستند. “
” در جمهوری اسلامی، اقلیت های مذهبی و حتی کمونیست ها نیز در بیان عقاید خود آزادند. “
” آزادی بیان وقلم وعقیده برای همگان آزاد می‌باشد لکن مردم توطئه را هرگز اجازه نمی‌دهند “
” حکومت ما جمهورى اسلامى است که متکى بر آیات قرآنى است و قانونش، قانون اسلام است و جناحهاى سیاسى در آنجا در اظهار عقاید خود آزادند. “
” در چهارچوب این نهضت، انقلاب اسلامی، همه مردم آزاد هستند. کسانی هم حرف دارند، حرفهایشان را می‌زنند، حتی هر فرقه‌ای باشند. “
” هرچه میخواهند بگویند، هر چه میخواهند انتقاد کنند، انتقاد غیر توطئه است، لحن توطئه با لحن انتقاد فرق دارد، انتقاد از اموری است که سازندهاست لکن یک وقت لحن، لحن انتقاد نیست، لحن، لحن تضعیف جمهوری اسلامی است ما با این مخالفیم. این لحن آزاد نیست، توطئه آزاد نیست، انتقاد آزاد است. ”
“ معنای آزادی این نیست که کسی بخواهد توطئه کند یا حرف هایی را بزند که شکست ملت است، شکست نهضت است. این آزادی نیست. در چارچوب این نهضت انقلاب اسلامی همه مردم آزاد هستند. کسانی که حرف دارند حرف هایشان را می زنند حتی هر فرقه ای هم که باشند. اما اگر بخواهند توطئه کنند و بخواهند اسلام را بشکنند، بخواهند نهادهایی را که الآن مشغول فعالیت اسلامی هستند اینها را بشکنند، همچو چیزی نمی شود. ”
” آزادی قلم و آزادی بیان معنایش این نیست که کسی بر ضد مصلحت کشور، قلمش آزاد است که بنویسد. برخلاف انقلابی که مردم خون پایش داده اند، بنویسد. همچو آزادی صحیح نیست، قلم آزاد است که مسائل را بنویسد، لکن نه اینکه توطئه برضد انقلاب بکند، ما برای مطبوعاتی احترام قائل هستیم که بفهمد آزادی بیان و آزادی قلم یعنی چه ”
” افراد جامعه اسلامی در تکوین و هدایت نظام سیاسی جامعه دارای نقش و اثر باشند، نه این که تنها یک قشر یا جمع یا وابستگان به یک نژاد در جامعه حق و توانایی تصرف در اداره امور کشور را داشته باشند. آزادی سیاسی یعنی این که همه مردم با قطع از وابستگیهای قومی، زبانی و نژادی و دینی در یک جامعه بتوانند آن نظام را به سوی مطلوب خودشان هدایت کنند. طبیعی است وقتی در جامعهای اختلاف رای و نظر پیدا شد، عقیده‌ای که طرفداران بیشتری دارد (البته در چارچوب اصول و ارزشهای پذیرفته شده آن نظام) رای و حرفش متبع خواهد بود و دیگران باید از آن تمکین کنند. “
” و باید همه بدانیم که آزادی به شکل غربی آن، که موجب تباهی جوانان و دختران و پسران میشود، از نظر اسلام و عقل محکوم است. و تبلیغات و مقالات و سخنرانیها و کتب و مجلات برخلاف اسلام و عفت عمومی و مصالح کشور حرام است و بر همة ما و همة مسلمانان جلوگیری از آنها واجب است. و از آزادیهای مخرب باید جلوگیری شود. و از آنچه در نظر شرع حرام و آنچه برخلاف مسیر ملت و کشور اسلامی و مخالف با حیثیت جمهوری اسلامی است به طور قاطع اگر جلوگیری نشود، همه مسئول میباشند. “
