شاعر: پوریا امیر عاجلو
مُردن برای این تن بی سر فقط خوش است
خدمت برای این گل پرپر فقط خوش است
ما مست چای و چوبپر و این حمایلیم
نام حسین بر لب نوکر فقط خوش است
چشم از غبار کفش عزادار سرمه شد
بر هر گدا رضایت خواهر فقط خوش است
ماه عزا به سر شد و صاحب عزا کجاست؟
"خسته نباشی" از لب مادر فقط خوش است