ساختارآموزشی و دانشجو، تعامل یا تقابل؟!
"و اوفوا بالعهد ان العهد کان مسئولا..."
آینه چون عیب تو بنمود راست / خود شکن، آیینه شکستن خطاست!
این بیت زبان گویای دغدغه هایی است که ذهنم را درگیر ساخته و غالب دانشجویان با آنها آشنا هستند اما تنها با خود در میان می گذارند، در اینجا فرصتی حاصل شده است تا به عنوان مطالبه دانشجویی طرح گردند، دغدغه هایی که یا به دانشگاه بر میگردد و دانشجو، یا اینکه پر اساتید را هم می گیرد، امید است سخنان فرصت ساز باشند نه فرصت سوز... مقدمه را کوتاه نموده و سکانس اول را کلید می زنم...
هنوز جوهر امضای تعهد دانشجویی خشک نشده است که سخنانی را، مکررا می شنوی،دانشجویی که پای سخن دانشجویان کدهای بالاتر می نشیند اولین صحبتی که او را حساس می کند "حواست باشد در این چند سال سراغت به آموزش نیفتد؟!" سخنانی که کم و بیش بویی از حقیقت برده اند... در این نشریه فرصتی حاصل شده است تا در چند شماره به نحوه تعامل یا تقابل ساختار آموزشی با دانشجو، استاد، مقررات و قوانین، نهادهای دیگر دانشگاه شامل دانشکده ها، معاونت پژوهشی و... پرداخته و نکاتی را بیان نماییم شاید که هنوز به گوش اشخاصی نرسیده باشد....
فضا تنها اجازه طرح یک نکته را در اختیار گذاشته است که در شماره های دیگر تکمیل خواهند شد انشالله...
حدود ده سال است که از دیدار سال 84 با مقام معظم رهبری می گذرد اما این سیستم نه پوستی انداخته است و نه تحرکی از خود نشان داده، در زمینه آموزشی، قوانینی که موجود است سنخیتی با این چشم انداز دانشگاه ندارد، مرجعیت علمی تنها شعار برگه ها شده تا اینکه شعور عمومی شود، این شعار سرپوش نواقص ما شده است تا سرمنشا رشد.. حالا.بماند که گاهی سربسته می گوییم اصلا انقلاب به ما پیوند خورده است، ما نباشیم انقلاب لنگ می زند.... این هدف با اوضاع و ساختار کنونی آموزش اگر نگوییم دست یافتنی نیست، بسیار دور از ذهن به نظر می رسد، بعد از سخنان آقا، هیچ تغییر ملموسی در معاونت آموزشی، دانشکده ها و ... جهت تحقق این مهم دیده نمی شود، روند آموزشی در عین اهمیت، اما ملقمه ای از طرح درسهایی است که حداقل محل تامل هستند، جای بعضی دروس خالی است. طرح درسهای عمومی بعضا سنخیتی با رشته تحصیلی شما ندارد، بدون شک اقتضائات عمومی بعضی رشته ها نگاه های متفاوت دیگری را می طلبد، نگاه هایی که بوی انتقاد نسبت به دروس غربی بگیرند و پروراننده تفکر انتقادی باشند، اما ازآنها خبری نیست و این دانشجو است که باید خارج از ساختار آموزشی و فشارهای غیرمتعارف درسی در پی کسب آنها باشد.
ساختار باید مساله محور باشد نه مساله افکن...البته نداهایی مبنی بر تغییر طرح دروس هست اما ما که توانایی تغییر یک درس را در دانشکده ای نمی بینیم چه برسد به تصویب طرح درس!!... راستی ما که این همه دروس را در وزارت علوم به تصویب رسانده ایم و جایگاه فراساختاری پیدا کرده ایم، چرا از عهده طراحی طرح درسی مبتنی بر مرجعیت علمی برنمیاییم؟! ... باید از خود پرسید آیا اینگونه می توان مرجعیت علمی را به نمایش گذاشت یا خیر؟ پاسخ بدیهی است و خواننده خود قاضی شود...
باید در نظر داشت که خط مشی های ما، به جای رشد علمی، علم زدگی را به همراه نداشته باشد. البته به یاد داشته باشیم که عالم ازعلم زده نخواهد شد، بلکه مامن علمی خود را تغییر خواهد داد.
نقدهای آتی در راه است...
