به یاد روحانی مهذّب و معلم اخلاق و معرفت
مرحوم حضرت آیت الله خوشوقت
در دعایی از امام سجاد علیه السلام آمده است: ....«وَ أَلْبِسْ قَلْبِیَ الْوَحْشَةَ مِنْ شِرَارِ خَلْقِکَ»، خدایا یک کاری کن من با آدمهای بد انس پیدا نکنم، از آنها وحشت کنم. این وحشت باعث شود از آنها دوری بجویم، چون آدمهای شِرار، آدمهای گناهکار چه کسانی هستند؟ اگر بروی آن طرف حالت گناهکاری او به تو هم منتقل می شود، لذا گفته اند نه تنها با اینها معاشرت نکن، بلکه با اهل تقوا معاشرت کن که آن روحیه؛ ترس از گناه از او به شما منتقل شود. شما هم اهل تقوا شوی، امّا اگر آدم با بدها معاشرت کرد، مقدمات بدی (از آن آدم بد) به او نفوذ می کند مثل همان بد می شود، بنابراین این هم یکی از لوازم ساختن (فرد) است. اگر می خواهی ساخته شوی این (دوستی شخص بد) نباید باشد. با بدها نباش. به آنها بگو سلام علیکم و رحمة الله، خداحافظ شما. اما بروی بنشینی در خانه اش با هم بگویید بخندید آن (بدی) می آید؛ ضمن اینها، تو هم مثل او می شوی. ... بنابراین باید با آدمهای با تقوا معاشرت کرد، به منظور انتقال حالت تقوا از او به انسان و از آدمهای گناهکار هم باید فرار کرد، فَرارَک مِنَ الأسد، اینقدر که خطرناک هستند...
فاتحه مع الصلوات...
